Vroeger en nu. 1985: samenwerking met de Gasunie.

Toen Lucebert het grote werk naar Groningen kwam brengen in september 1985, organiseerde de kunstcommissie van de school een enome happening. Alle leerlingen werden aan het dichten en schilderen gezet en de hele school was van top tot teen behangen met hun vaak spetterende en originele werk. 

We organiseerden een tentoonstelling over Lucebert en kregen medewerking van bijzondere partners: de Gasunie (die in zijn kunstcollectie belangrijk werk van Lucebert heeft) en het Letterkundig Museum te Den Haag, dat ons manuscripten en fotomateriaal uitleende. De Gasunie bracht schilderijen bij elkaar van particulieren en uit de eigen collectie en gaf ons vitrines te leen. Het handenarbeidlokaal werd een museale ruimte! Veel buurtbewoners, ouders en stadgenoten kwamen kijken. Er was een extra slot op deur en ramen geplaatst en leraren speelden voor suppoost...niet te geloven dat dat kon, zo zonder infrarood bewaking of camera’s. 

We genoten van de vergaderingen op de Gasunie: de aanpak stond in 10 minuten vast en in de 20 minuten daarna werden de taken verdeeld, met tijdpad erbij. Dat gaat in het onderwijs echt anders, toen ook al...

Op de foto boven zie je de oud-rector drs. E.J. Hazekamp in gesprek met de secretaris van de kunstcie. van de Gasunie, Chris de Boer.

Op de andere foto bewondert een moeder de tentoonstelling.

We gaan weer contact zoeken met de Gasunie, d.w.z. Gas Terra!

Facebook!

Echt, we zagen er tegenop, het facebookgebeuren...je moet het aanmaken en onderhouden en we hebben ook al dit blog en de website en zo dadelijk twitter, we willen ook nog tijd voor onszelf!
Toen ik dit zuchtend aan Josje Hamel van http://www.hamelhuys.nl vertelde, bood ze dadelijk aan om het voor ons te doen, 'Dat is dan mijn bijdrage'. Josje is knap met ICT, dat zie je zo aan haar website. Bovendien is ze van huis uit Neerlandica, en wat voor één!
Wij zijn heel blij met jou, Lucebert krijgt enorm veel vrienden, we weten het zeker!
Dank je wel, Josje.

Medestanders!

Weer meldde zich iemand die ons een steuntje in de rug wil geven: Hugo Klomp, die zich heel veel heeft bezig gehouden met allerlei vormen van kunst en cultuur in allerlei sectoren, maar voornamelijk  onderwijs en bestuur. Hij kan instellingen en mensen voor ons benaderen, zodat we in contact komen met mogelijke fondsen. We gaan met/via hem kennis maken met de Rotary Centrum in Groningen en kijken of we samen kunnen werken met Forma Aktua, een bekende Groningse galerie.
Wat geweldig! Dank je wel Hugo!

Leerlingen betrapt!

Toen we 19 december op de school waren, vonden we deze dames (uit klas THa2g (?!)bij het schilderij.
'Wat doen jullie?' "Wij gaan een filmpje maken bij het schilderij, bij deze twee mensen, en bij dit gedicht'. 'Oooo wat leuk, voor welk vak?' 'Voor Nederlands, voor mevrouw Goetsch'.
Bij mevrouw Floor Goetsch heb ik het ooit meegemaakt dat een klas zei:'Nee, geen grammatica, we willen weer poëzie!' En dat was Echt Gemeend.
Hier zijn de figuren uit het schilderij, bij wie het gedicht past.

Om dit gedicht gaat het.

Roddeltherapie 

Ik buig me over naar m’n buurvrouw

Vindt zij dat ze bij elkaar passen?

‘Nou’, zegt ze, ‘ík heb gehoord..’.

Het onschuldige begin

Van een bittere afkraaksessie.

Als je relatie net uit is

Als je onzeker (kom ik nog wel aan de man?)

en wrokkig (hoe kon hij me nou bedriegen?) bent 

met een vleugje gif en jaloezie

is roddelen de ideale therapie.

‘Haar haar zit voor geen meter, meid’.

‘Ze is een slet, had het met drie mannen tegelijkertijd’

Venijn en wrok vliegen door het feestgewoel

Samen met tevredenheid

En een beetje schuldgevoel.

Djoeke Vuursteen (A4M)

Lieve Eline, Xianaika, Jamie en Romy, maak een mooi filmpje en stuur het ons!

We willen allemaal weten hoe jullie dit in beeld brengen.En we hebben content nodig voor onze pitch and crowd!

Steun van het Groninger Museum

Annetje de Boo, de whizzlady van het Groninger Museum, heeft ons ingewijd in de noodzaak om ook op facebook en twitter vrienden en steun te verzamelen voor ons project. Er zijn mensen in de kunstcommissie die niet gecharmeerd zijn van de sociale media, maar vooruit, alles voor de goede zaak!
Binnenkort hopen we te kunnen laten zien dat Lucebert erg levend is voor zijn vrienden.
Ook het verschijnsel crowdfunding is besproken...en omarmd. We gaan kijken hoe we de restauratie van  één paneel van het schilderij via crowdfunding kunnen bekostigen. We leerden veel nieuwe begrippen, zoals pitch, pluggen, incentive en content. En wie is onze crowd??
We voelen ons echt geen pensionado's meer na dit bezoek, dank je wel Annetje!
Wij gaan je volgen op twitter, om te leren hoe het moet!

https://twitter.com/Anne_tje

Bovendien gaan de leerlingen poëzie schrijven...en de kunstcommissie ook....en de leraren misschien ook wel! Wat een goed initiatief, de poëziewedstrijd van het Groninger Museum!

http://www.groningermuseum.nl/groninger-museum-poëziewedstrijd

Wat gaat de school doen?

                                            Frank de Leeuw raadpleegt de agenda

De school heeft natuurlijk burgemeester Rehwinkel al eens feestelijk ontvangen en de leerlingen dansten en speelden toen de sterren van de hemel! Dat was de start van de actie Red Lucebert.Nu hebben we met  lokatiedirecteur Frank de Leeuw het volgende plan voor inzameling van geld gemaakt.

Leerlingen
*I.s.m. de sportstroom van de school worden sponsoractiviteiten uitgevoerd (over schooljaar verspreid). Van deze school komen veel beroemde topsporters,b.v. Ranomi Kromwidjojo.;
*Een groep leerlingen helpt de kunstcommissie bij het verifiëren en noteren van adresgegevens van oud-collega's, zodat we ook hen kunnen benaderen (februari 2013);
*Leerlingen gaan hapjes en drankjes verzorgen en zelfs een diner koken als er lezingen of andere activiteiten in de aula plaatsvinden om fondsen te werven;
*Leerlingen laten zien dat ze geïnspireerd worden door Lucebert en tonen de producten van die inspiratie (optreden, veiling);
*De school zorgt ervoor dat Lucebert (de wandschildering,  beeldend werk en poëzie) een vaste plaats in het curriculum krijgt (kunstvakken, Nederlands,kennismakingsweek aan het begin van het schooljaar). Hetzelfde geldt voor H.N. Werkman;
*Er komen leerling-ambassadeurs, die over de wandschildering kunnen vertellen en gasten kunnen ontvangen en rondleiden.

Leerlingen en leraren kunnen klassen van andere scholen ontvangen (CKV, Nederlands), die Lucebert en de Vijftigers bestuderen. Daarvoor is een Lesbrief gemaakt i.s.m. Taalgericht vakonderwijs die via de volgende link kan worden gedownload.

http://www.taalgerichtvakonderwijs.nl/producten/00005/00007/00003/lucebert.lb.web.pdf/

Leraren
*Leraren die ooit hebben lesgegeven op deze school worden uitgenodigd voor een kleine reünie met een hapje en drankje. Ze kunnen de verbouwde school bekijken, een donatie doen en een bezoek berengen aan het nieuwe gebouw van de Kluiverboom (ook een vestiging van het Werkmancollege) gaan bekijken (april 2013);
*Er is een groep betrokken leraren met wie we over activiteiten rond de wandschildering gaan praten die leiden tot fondsenwerving (half januari 2013);

Ouders
*De Ouderraad en de directie van de school overleggen over acties om geld in te zamelen. De acties zullen plaatsvinden in maart/april.

De kunstcommissie is heel blij met de plannen!

Medestanders!

In de persoon van Berco Stukje hebben we een prima medestander gekregen. Hij is zakenman en kunstliefhebber (Lucebert is een favoriet) en geeft ons adviezen en hulp.Hij kwam zelfs naar Groningen om het schilderij te bekijken en was zeer onder de indruk! Dankzij hem krijgen we grafische hulp bij het druk klaar maken van onze fondsenwervingsfolder van http://www.afontwerp.nl.
Zo komen er goede zaken op onze weg!

Goed nieuws

Eén van de afdelingen van de school had vroeger de naam Mondriaan. Er was een domeinnaam Mondriaan.nl. Deze is 'overgenomen' door het Haags Gemeentemuseum en als dank heeft deze voortreffelijke instelling 1500€ beschikbaar gesteld voor de restauratie. De rector, Wieteke Beernink, had een grote vinger in de pap bij deze 'uitwisseling'. Het Werkmancollege, Lucebert, Mondriaan, alles past zo wonderschoon bij elkaar!

Wat gaat er gebeuren?

Professor Van Os bekijkt de schade

In de aula

Plannen ontstaan en krijgen vorm. Afgelopen week was er een bijzonder inspirerend overleg met het Groninger Museum, met Andreas Blühm en Mariëtta Jansen, en met professor Henk van Os en zoon Pieter. Er zal onderzocht worden of we i.s.m. het Museum een Crowdfunding kunnen uitvoeren. Bij deze vorm van Fondsenwerving gaat het om donaties via internet. We praten we daarover met een deskundige.

We kregen goede tips over de wervingsfolder die binnenkort de deur uit zal gaan. Binnenkort zal die aan dit blog gekoppeld zijn als link.

Ook via de site van de school (zie bij links) zal een banner+link komen te staan waar iedereen goed kan zien waar het geld precies heen moet.
Misschien kan de wandschildering enige tijd in het Groninger Museum tentoongesteld worden, mogelijk in verband met de restauratiewerkzaamheden! Dat zou natuurlijk Geweldig zijn voor het genereren van bekendheid voor het schilderij. Dat is ook een vorm van bescherming.
Van Henk van Os kregen we namen van fondsen en mensen die ons zouden kunnen helpen.
Vader en zoon bezochten de school en zagen de wandschildering. Van Os wees erop hoe knap Lucebert heeft geschilderd: zowel van dichtbij als van veraf is alles goed te zien, een kwestie van bijzonder perspectief. Zijn quote voor onze fondsenwerving:

Kunst geeft levensvreugde en zeker dit werk van Lucebert!

Ook zijn we van plan binnenkort met onze lezing over Lucebert en dit werk op pad te gaan. Geïnteresseerde donateurs willen we graag lering ende vermaak bieden met ons mooie verhaal. We gaan dit waarschijnlijk het eerst doen voor de Vrienden van het Groninger Museum!

Tot slot de visie van Professor Barend van Heusden:

Luceberts schilderij is 'oer' van kracht en schoonheid, en van een intrigerende vreemdheid. Maar we hoeven er niet eens voor naar een grot, ergens ver weg in Zuid-Frankrijk. Het ding is nota bene gewoon in Groningen! En dat zouden we laten vergaan? Ondenkbaar.

Waarom kost de restauratie 20.000 € ??

Is 20.000€ voor de restauratie van een wandschildering die 6.80*2.20 m groot is veel?

Wat moet er gebeuren, hoe lang duurt dat?

Als u precies wilt weten hoe dat zit, lees dan de pdf Conservering en kostenspecificatie van restauratrice Marjan de Visser.

Dit document vindt u onder de gelijknamige link.

In deze kostenspecificatie is nog niet opgenomen de voorzetwand van museaal of gelaagd glas, die na conservering geplaatst zal worden. Die kosten worden geschat op zo’n 5000 €.

Oud-docenten Werkman willen schilderij Lucebert restaureren - RTV Noord

NRC Handelsblad dinsdag 7 november

Groningen.Drie oud-leraren van de Daltonvestiging van het Werkmancollege, een middelbare school in Groningen, zoeken naar geld om een grote wandschildering te redden van de schilder/dichter en ‘keizer der vijftigers’ Lucebert. Het kunstwerk, met de titel Vrede is eten met muziek, meet 2,5 bij 6,8 meter en beslaat een muur van de schoolkantine. Door „intensief gebruik van de ruimte”, zoals oud-leraar Mechtelien van Barneveld het noemt, dreigt het kunstwerk ten onder te gaan aan kauwgom, pindakaasboterhammen en ondefinieerbare viezigheid. Restauratie van het kunstwerk zal ongeveer 20.000 euro kosten, inclusief een dunne, glazen of plastic voorzetwand ter bescherming.

De eigenaar van het gebouw en de muurschildering, de Openbaar Onderwijsgroep Groningen (o2g2), betaalt de restauratie niet. „Het geld is er gewoonweg niet”, zegt een woordvoerder. „Maar wij steunen van harte het initiatief van de oud-leraren om particuliere fondsen te werven om zo dit belangrijke kunstwerk voor de toekomst te behouden.”

Lucebert, pseudoniem van Lubertus Jacobus Swaanswijk (1924-1994), schilderde Vrede is eten met muziek in 1985, direct na oplevering van het gebouw in Groningen. Het werk kon worden bekostigd door de 1-procentsregeling, die bepaalt dat 1 procent van de bouwkosten van nieuwe overheidsgebouwen naar kunst gaat.

De drie docenten die de schildering proberen te redden, onderhielden in 1985 het contact met Lucebert. Op het toilet bij Van Barneveld hing thuis jarenlang het gedicht dat Lucebert bij de wandschildering schreef. Daarin wordt aangeraden dansmuziek te draaien bij het eten. Geen marsmuziek, die „net zo bedorven” is „als besmet voedsel”. De nalatenschap van Lucebert is ook elders in gevaar. Vorig jaar besloot de gemeenteraad van Alkmaar een streep te zetten door het plan een cultureel centrum te bouwen voor woord, beeld en geluid. In dat centrum – Yxie genaamd – zou de artistieke nalatenschap van Lucebert worden ondergebracht, aangevuld met Lucebert-werken uit een collectie van een anonieme schenker uit Spanje. 

Pieter van Os, redacteur Kunst

Leve de NRC!

Gisteren was een geweldige dag. 's Morgens stond er een mooi artikel van Pieter van Os in nrc next, met grote foto van Sake Elzinga. De quote van Anton Korteweg besloot het artikel:

Lucebert's Nachtwacht, -er gaat niets boven het hoogste/ En daar dan vredig naast eten/Tot in eeuwigheid. Amen

's Avonds stond het artikel verkort in NRC Handelsblad en er was ook een redactioneel commentaar gewijd aan 'weerloze kunst', dat ook aandacht besteedde aan de Yxiezaak in Alkmaar.

Behoud weerloze kunst

Als een politicus een verheven standpunt wil innemen, dan is Lucebert al snel dichtbij. Er is bijna geen openbaar bestuurder te vinden die de dichter/kunstenaar niet eenmaal in de loop van zijn of haar carrière heeft geciteerd. „Alles van waarde is weerloos”, zegt de politicus vol overtuiging als het mes wordt gezet in een mooie voorziening die je niet kunt eten.

Deze strofe ‘De zeer oude zingt’ is een van de bekendste dichtregels in de Nederlandse poëzie, mede doordat de strofe ook in de praktijk vaak bruikbaar is. In dat opzicht lijkt het gedicht van Lucebert (1924-1994) op ‘Het huwelijk’ van Elsschot (1882-1960). Diens strofe „tussen droom en daad, staan wetten in de weg en praktische bezwaren” is niet weg te denken uit menig debat over de grenzen van politieke idealen.

Dit functioneel citeren is overigens vaak wat selectief. Elsschot ging immers zo verder: „en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat”. Lucebert vervolgde na „alles van waarde is weerloos” met: „wordt van aanraakbaarheid rijk en aan alles gelijk”. Maar dat doet er niet toe.

Lucebert blijkt zelfs visionair te hebben gedicht. In 1985, toen de Koude Oorlog met het kruisrakettendebat een climax bereikte, maakte hij in de kantine van het Werkmancollege in Groningen de muurschildering Vrede is eten met muziek. Die is nu door kauwgom en chocomelspatten zo aangeraakt dat ze moet worden gerestaureerd. Maar het bestuur van de intussen verzelfstandigde scholengemeenschap kan niet betalen. Drie ex-docenten hebben nu het initiatief genomen 20.000 euro te collecteren, zodat de muur kan worden opgeknapt.

Deze actie is een schot in de roos. De oud-leraren tonen aan hoe waardevol betrokkenheid is in het onderwijs, ook in magere jaren. Ze zijn ook een steun in de rug voor een burgerinitiatief in Alkmaar.

Alkmaar wil de nalatenschap van Lucebert beheren, een erfenis die door een gift van een verzamelaar extra waarde kreeg. Maar een plan om cultureel centrum Yxie daar gedeeltelijk voor in te richten, is gesneefd. Nadat de gemeenteraad in juli 2011 onder druk van nieuwe machtsverhoudingen een eerder raadsbesluit terugdraaide, werd het plan onhaalbaar. Yxie kon niet wachten op de geschillencommissie, die moet oordelen over de vraag of de raad zich schuldig heeft gemaakt aan contractbreuk.

Een groep burgers uit het hele land heeft zich gekeerd tegen het het politieke besluit van Alkmaar. Of dit protest gehoord wordt, is de vraag. Maar ook als de stad blijft volharden, kan de nalatenschap van Lucebert er gered worden. Er is in Alkmaar misschien geen steun om geld uit te geven aan Lucebert, in de rest van Nederland moet dat draagvlak wel te vinden zijn.

Comité van Aanbeveling

Om onze fondsenwerving kracht bij te zetten hebben we een aantal prominenten uit de culturele wereld bereid gevonden om ons verzoek kracht bij te zetten. Zij kennen de waarde van Lucebert en zijn werk, zien de noodzaak van de restauratie in en kunnen zo nodig goede adviezen geven. We zijn heel blij met hun bereidheid aandacht te schenken aan Vrede is eten met muziek. We beginnen te geloven dat het goed zal komen!

Het gaat om de volgende personen, in alfabetische volgorde:

Dr. Andreas Blühm, directeur van het Groninger Museum

Professor Barend van Heusden, hoogleraar Kunst en Cognitie (RUG)

Drs. Anton Korteweg, dichter en oud-directeur van het Letterkundig Museum

Dr. Peter Rehwinkel, burgemeester van Groningen

Professor Henk van Os, hoogleraar Kunst en Samenleving (UvA)

We willen graag kort toelichten wat deze mensen voor onze actie betekenen en waarom wij juist hen hebben benaderd.

Andreas Blühm is de directeur van ons Groninger Museum, waar we trots op zijn. Onze actie is begonnen met contact met dit Museum, via Mariëtta Jansen, conservator moderne kunst. We hebben heel veel goede adviezen gekregen en er zijn via dit contact deuren geopend die anders dicht waren gebleven. En we kregen door dit contact het gevoel dat de actie echt belangrijk was.

Barend van Heusden heeft onze ogen geopend met zijn nieuwe benadering van veel vragen over kunst. Waarom vinden we iets mooi? Zijn alle kunstuitingen evenveel waard? Wat moet de politiek met kunst? Hier kregen we heldere antwoorden, want hij legt verbanden met antropologie en exacte wetenschappen die kunstonderwijs een stevige basis geven, wat nodig is in deze tijd.

Anton Korteweg heeft ervoor gezorgd dat in het Letterkundig Museum als centraal beeldend werk  niet een minimalistisch werk kwam te hangen, maar een grote wandschildering van Lucebert. Hij schreef een prachtige quote over de noodzaak van de restauratie:

„Luceberts Nachtwacht – er gaat niets boven het hoogste. En daar dan vredig naast eten.Tot in eeuwigheid. Amen.”

Peter Rehwinkel brachten we op de hoogte van de Verborgen Kunstschat in zijn stad en hij was enthousiast en kwam even later een werkbezoek afleggen op de school. Wat kunnen bestuurders toegankelijk en ondersteunend zijn!

Henk van Os legden we alles per mail uit. 'Ik doe mee!', mailde hij terug. Wie had dat kunnen dromen?

Als Henk van Os vertelt over kunst, gaat alles glanzen. Meer zeggen we niet.

Nieuw seizoen!

Vandaag zijn we van start gegaan met een nieuw seizoen van geld genereren voor de restauratie. Er is een belangrijke stap gezet: fiattering van onze bemoeienis en activiteitenmet de wandschildering  door het Bestuur, de Openbaar Onderwijs Groep Groningen. We hebben met de voorzitter daarvan, Marita Schreur, kennis gemaakt en plannen gesmeed. Ook is er een globaal tijdpad uitgezet, dat hopelijk leidt tot de restauratie in de zomer van 2013. Anders wordt het zomer 2014. Nu gaat binnenkort de Fondswervingsbrief de deur uit, wordt er wervingsmateriaal gedrukt, komt er een website, wordt een Comité van aanbeveling samengesteld. De school zal activiteiten ondernemen om geld in te zamelen, wij (nu officieel Kunstcommissie Lucebert geheten) ook, Marita maakt gebruik van haar grote netwerk, we hopen aan het einde van dit jaar een stuk verder te zijn.

T.z.t komen alle stukken op het weblog te staan. 

We zijn blij met de betrokkenheid en inzet van het Bestuur!

Lucebert's wandschildering bij de Rijksdienst voor Cultureel erfgoed aangemeld

Op aanraden van drs. Rutger Morelissen de Rijksdienst voor Cultureel erfgoed hebben we de wandschildering Vrede is eten met muziek bij deze dienst aangemeld. Dat geeft het schilderij bekendheid bij de overheid en ook wat extra bescherming.
Het is de moeite waard om eens op de site van deze instelling te kijken!

Rijksdienst Cultureel erfgoed

Gelukkig bekommert men zich hier om allerlei cultuurmonumenten van ons land!

Stand van zaken mei 2012

Lucebert als Keizer der Vijftigers

Langzaamaan komen we bij het punt dat de Fondsen geworven kunnen gaan worden. Er is een rekening- en projectnummer!We hebben gesproken met Geert Lameris, die veel culturele happenings in Groningen (mede) organiseert en dan denken we vooral aan het voortreffelijk festival Terug naar het begin, waar de oude Groninger kerken gebruikt worden als platform voor allerlei kunstuitingen. Hij had goede tips: we gaan zorgen voor goed promotiemateriaal, er dient een Comité van aanbeveling (met mensen van enig gewicht) te komen, dat zeer divers is van samenstelling. Ook werd duidelijk dat de boodschap van de schildering een zeer actuele is en dat we die in het centrum van de aandacht willen krijgen: Vrede is eten met muziek! Verder zullen onze activiteiten gericht zijn op twee zaken: bekendheid genereren voor de wandschildering en fondsen werven. Dat kan o.a. door het houden van onze Lucebertlezing, zowel als dank aan fondsenverstrekkers  als middel om achtergronden, cultuurhistorische context en de noodzaak van het behoud van de wandschildering voor het voetlicht te brengen. Ten slotte is er telefonisch contact geweest met de Erven Lucebert, in de persoon van Noa Swaanswijk, die positief tegenover de het gebeuren staat en die mogelijk namens de Erven nog met goede ideeën komt. Voorwaarts!

OOG TV bij actie op school

Bekijk snel het filmpje, dat onder de link OOG TV bij actie op school staat!

Artikel van Diane Romashuk, foto van Jan Willem van Vliet

Dit bericht gaf aandacht aan de actie op school en stond gisteren (29 maart)in het Dagblad van het Noorden.
Voor een goed leesbare tekst: kijk even bij de links, Nog heel, maar smoezelig.

Bezoek van burgemeester Rehwinkel aan het Werkman Dalton

Bezoek van beurgemeester Rehwinkel aan Werkman Dalton, i.v.m. Lucebert

De burgemeester kwam kijken naar ons schilderij! Ter gelegenheid daarvan hadden de leerlingen geweldige dans-drama-poëzie-kunstbeschouwing-muziek-beeldende activiteiten voorbereid. In een flitsend programma van een half uur zetten ze fantastische prestaties neer. En daarachter staan begaafde en bezielde docenten. Rehwinkel maakte zo vaak hij kon uitdrukkelijk contact met de leerlingen, wat veel indruk maakte.In deze feestelijke sfeer ging de inzamelingsactie voor het schilderij van start.Nu wordt het menens...we hebben nog geen cent! Maar de basis is er.

Bezoek aan het atelier van Marjan de Visser

bezoek aan het atelier van Marjan de Visser

We vonden het erg leuk en interessant om Marjan's atelier te bekijken. Op de tafel lag een oude bekende uit Groningen, een groot doek van Olga Wiese. Marjan heeft een mooi rapport van haar onderzoek naar de staat van de wandschildering op school gemaakt.
We hebben twee nieuwe vragen.
*Hoe dicht moeten eventuele glasplaten op het schilderij worden aangebracht, op grond van welke overwegingen?
*Zijn er alternatieven voor gelaagd glas?
Er bestaat ook museaal glas en van Marjan kregen we de namen van Ron de Hoog in Maassluis en Jakko (A-frames) Schipper te Wormerveer.
We zijn het allemaal eens over het volgende.
Eén keer GOED resatureren en dan glas ervoor!
Blij met de adviezen en nieuwe inzichten vertrokken we naar het Noorden.

Bezoek aan het Erasmiaans Gymnasium te Rotterdam

bezoek aan het Erasmiaans gymnasium

Wij (Peter Delea, John Dohle, Mechtelien van Barneveld) gingen naar Rotterdam om de muurschildering van Lode Sengers uit 1936 te zien, die door Marjan de Visser in 2011 prachtig gerestaureerd is en die daarna beglaasd is met gelaagd glas. Zo kan de schildering niet meer aangetast worden door de woelige gebruikersomgeving. Dit raadde ze ook aan voor 'onze' wandschildering, omdat die anders elke 10 jaar weer gerestaureerd moet worden en elke keer gaat er een klein laagje van het schilderij af. We vonden de Herculesschildering erg mooi, maar slecht te zien, door een ongelukkige lichtinstelling in de betreffende ruimte.Een beeld van Erasmus staat even verder in paars-roze licht te baden en voor de schildering zijn sterke lampen in het plafond aangebracht die hinderlijk reflecteren (zie ook de foto's). De ontvangst door meneer Ab Gooijer was meer dan vriendelijk en hartelijk, hij liet ons alle hoeken en gaten van deze zo bijzondere school zien. We waren zeer onder de indruk...welke school heeft zo'n toneelzaal en zo'n debatzaal! Verder zie je overal tekenen van het feit dat de school zichzelf, zijn leerlingen en docenten, het gebouw en zijn historie zeer serieus neemt. We vetrekken met het prachtige boek 'Het Erasmiaans Gymnasium 675 jaar, Ex pluribus unum'.De glazen bescherming (gelaagd glas) vonden we prima. Hartelijk dank meneer Ab!

Het onderzoek van Marjan de Visser

Marjan de Viser's onderzoek

Dat een schilderij restaureren geen fotoshoppen is, begrepen we wel, maar wat er allemaal bij komt kijken, daar hebben we vandaag veel over bijgeleerd.Ziet het schilderij er op afstand fleurig uit, van dichtbij is het een behoorlijk vervuild geheel. Kauwgum, plakband, cola-koffie-chocolade-etensresten (?), het zit er allemaal op. Strepen van stoelen die er langs schuurden, afdrukken van schoenen,soms beschadigingen in de verf. Collega's die dachten dat het er best goed uitzag, gingen kijken en kwamen even later vertellen dat ze geschrokken waren van de vervuiling. Maar gelukkig is het niet echt kapot. Er zullen gebruikerssporen blijven, maar het komt goed. Toch is het verstandig om na te denken over meer bescherming. Geen vuilnisbakken voor het schilderij! Misschien glas ervoor, zoals in Rotterdam op het Erasmusgymnasium. Marjan de Visser heeft geweldig werk verricht (met behulp van al die spannende apparaten zoals een koploep en een microscoop)en ze gaat haar conclusies opschrijven en op basis daarvan gaan we fondsen werven. Een bijzondere ochtend!
PS: foto met een witte rand=webalbum met meerdere foto's. Dubbelklik en je krijgt het album.

Contact met Museum en restaurateur

Mevrouw Marietta Jansen (conservator Moderne kunst Groninger Museum) was zo vriendelijk ons te helpen aan een restaurateur: mevrouw Marjan de Visser (http://www.restauratieatelier.com/dutch.htm).

Via het hoofd collecties, Kasper Martens, kregen wij haar telefoonnummer en de mededeling dat ze 16 februari a.s. de school zal bezoeken en het schilderij aan een eerste onderzoek zal onderwerpen.

Wij zijn reuze benieuwd!

Contact met O2G2

9 februari 2012 bezoeken wij O2G2 en hebben een gesprek met mevrouw Janneke Oomen. Daar is het volgende uitgekomen. (Natuurlijk moet het College van Bestuur nog akkoord gaan.)

*Er zal worden nagegaan of en hoe de wandschildering verzekerd moet worden. De waarde van het schilderij wordt vastgesteld na eventuele restauratie.
*Wij krijgen de brief waarin duidelijk wordt dat we een mandaat hebben inzake het schilderij namens G2O2 op te treden volgende week in huis.
*Wij krijgen een vaste contactpersoon bij G2O2.
*Er komt een rekening onder projectnummer, waar de fondsen/subsidie ondergebracht kunnen worden.
*Het beheer van deze rekening is in handen van een O2G2’er en één van ons.
*verslaglegging gaat via het weblog http://literatuuroptafel.blogspot.com/
*Janneke Oomen maakt een voorstel voor het College van Bestuur gebaseerd op ons gesprek.