donderdag 16 februari 2012

Het onderzoek van Marjan de Visser


Marjan de Viser's onderzoek
Dat een schilderij restaureren geen fotoshoppen is, begrepen we wel, maar wat er allemaal bij komt kijken, daar hebben we vandaag veel over bijgeleerd.Ziet het schilderij er op afstand fleurig uit, van dichtbij is het een behoorlijk vervuild geheel. Kauwgum, plakband, cola-koffie-chocolade-etensresten (?), het zit er allemaal op. Strepen van stoelen die er langs schuurden, afdrukken van schoenen,soms beschadigingen in de verf. Collega's die dachten dat het er best goed uitzag, gingen kijken en kwamen even later vertellen dat ze geschrokken waren van de vervuiling. Maar gelukkig is het niet echt kapot. Er zullen gebruikerssporen blijven, maar het komt goed. Toch is het verstandig om na te denken over meer bescherming. Geen vuilnisbakken voor het schilderij! Misschien glas ervoor, zoals in Rotterdam op het Erasmusgymnasium. Marjan de Visser heeft geweldig werk verricht (met behulp van al die spannende apparaten zoals een koploep en een microscoop)en ze gaat haar conclusies opschrijven en op basis daarvan gaan we fondsen werven. Een bijzondere ochtend!
PS: foto met een witte rand=webalbum met meerdere foto's. Dubbelklik en je krijgt het album.

1 opmerking:

restauratieatelier zei

Ik heb veel verschillende informatie verzameld met een reeks van mogelijkheden:
veel foto's voor documentatiemateriaal, UV foto's om uit te zoeken of ik een vernislaag kon waarnemen, maar dat bleek niet het geval. Toch had de meneer -die in 1995 het werk had schoongemaakt- mij gemeld dat hij er een vernislaag op had gezet. Ik heb schoonmaaktesten gedaan met de Modular Cleaning Programme en gedemineraliseerd water. Ik heb testen gedaan om taperesten te verwijderen met oplosmiddelen. Peuter-testen aan kauwgom. Onder de microscoop hebben we ons samen vergaapt aan enorme brokken vuil van etensresten.

Een eerste conclusie is dat de leerlingen het kunstwerk echt hebben gebruikt: de vele gebruikssporen zijn het bewijs... maar van actief vandalisme is geen sprake. Nergens een 'vies' woord geschreven, geen stukken afgebroken. Nee. Vrede is eten met muziek is echt van de leerlingen, al waarderen ze het niet altijd op de manier zoals ik het zou doen. Ik heb de indruk dat ze het welzeker waarderen en er ook aan gehecht zijn. Mening leerling vroeg of het werk verkocht ging worden of weg zou gaan. En ik dacht daarbij enige verontwaardiging of ongeloof in het stemgeluid te horen.
http://restauratieatelierschilderijen1.blogspot.com/