zondag 20 januari 2013

Lucebertheldin!



Afke Jansen van www.afontwerp.nl roepen we uit tot Lucebertheldin!
Ze heeft belangeloos geholpen met het maken van een goede folder om fondsen te werven. Afke is een vakvrouw. Binnenkort laten we een deel van de folder hier zien, nog een paar puntjes op de i.
Ons Comité van Aanbeveling ziet er plotseling hip en jong uit door haar aanpak. 
Op onze website (redlucebert.nl) is het nog een deftige herenclub.
Wacht maar af, je zult het zien! 
Maar we bedanken Afke nu al vast heel hartelijk.
Als je eens mooi drukwerk nodig hebt....

Vrede is eten met muziek


een heerlijk gerecht (detail)

De titel van dit stukje is die van het gedicht dat Lucebert bij de wandschildering heeft geschreven. Meestal klinken zijn gedichten anders, meer van b.v. ‘de oude meepse barg / ligt nimmermeer in drab’ of ‘hij pienkt aan de ladies/hij pienkt aan de poem’, waarbij je eerst geraakt wordt door de geheimzinnige en prachtige taal en dan overvallen door een gevoel van waar gaat dit eigenlijk over...
Dit gedicht is een soort leerdicht, waarin in eenvoudige bewoordingen uitgelegd wordt waarom het goed is om samen te eten en te drinken bij vrolijke muziek.
Let wel: het stamt uit 1985, het jaar waarin de Koude Oorlog wankelt, want Gorbatsjov treedt aan en Tsjernenko vertrekt. Herinner je de grote marsen tegen de plaatsing  van kernwapens in de  jaren daarvoor! Het is ook het jaar waarin Windows 1 op de markt komt en Neelie Kroes de eerste pinbetaling verricht...in Geldrop!
Wat zeggen de leerlingen meestal over het gedicht?
‘Ik wist niet dat we 30 meter darmen hebben, is dat zo?’
‘Het klinkt wel mooi, maar lang niet alles is zo vredig op het schilderij als van het gedicht moet. Hoe kan dat?’
Ja, hoe kan dat. Bij Lucebert kom je er natuurlijk niet makkelijk vanaf! Vrede en tolerantie geven een warm gevoel, maar zijn deksels moeilijk om te leven, zo wel op het schilderij als in de aula, waar onder het broodje eten ook nog wel eens intriges en pesterijen plaatsvinden. En onder de tafel gebeuren op de wandschildering slechte dingen, waar we toch om moeten lachen. Dus voor- en achterkant van het volle leven komen hier samen in de schildering, in de spiegeling met de aula, in het doublet van gedicht en afbeelding. En natuurlijk in alle gesprekken van bewonderaars die het willen kennen!


Vrede is eten met muziek

Vredig eten is goed eten
Want lekker eten doet men alleen in rust en vrede
Voor een goede spijsvertering is het een vereiste
Dat men elke hap minstens vijftien maal kauwt;
Daarom eet men met muziek ook beter
Want onder vrolijke tonen bewegen de kaken vanzelf
Harmonieus en met de kaken ook de slokdarm
En later zelfs de overige dertig meter
Lange darmen in de buik.

Vrede is goed eten met goede muziek.
Met marsmuziek kan men beter lopen dan eten
Als men dan ook maar vredig loopt
En niet meemarcheert met een troep soldaten
Tegen andere soldaten
Dan is marsmuziek net zo bedorven
Als besmet voedsel

Maar bij dansmuziek is het zeker goed eten
Want dansen is geen vechten.
Wie danst, houdt rekening met andere dansers,
Zoals men onder het eten niet alle
Lekkere hapjes alleen verorbert, maar die deelt
Met de overigen, de disgenoten.

donderdag 10 januari 2013

Waar het Groninger Museum ook goed voor is...




Op de Nieuwjaarsbijeenkomst van de Vereniging van Vrienden van het Groninger Museum sprak ik met een aimabele heer, Simon Deinum. Hij heeft een boek over de schilder Siep van den Berg (1913-1998) in de steigers staan, dat binnen afzienbare tijd hopelijk gedrukt en gekocht kan worden. Simon weet Alles van deze schilder!
Van den Berg was een Fries,kwam naar Groningen en werd de schoonzoon van de beroemde Ploegschilder Hendrik Werkman. Zijn werk werd steeds abstracter, zoek het maar op in Wikipedia. In Groningen zijn veel van zijn werken in de openbare ruimte te vinden. 
Nu bleek in het contac met Simon dat ‘onze’ helden (Lucebert en Siep) elkaar gekend hebben! Siep van den Berg en Lucebert leerden elkaar in Parijs kennen en waren bevriend. Bij gedichten van Lucebert maakte Siep enkele rijmprenten.
Welnu: de afbeeldingen laten eerst een schilderij van Siep zien uit zijn Parijse tijd. Hier was hij nog figuratief bezig. Dan zien we een rijmprent van Lucebert, met daarbij een illustratie van Siep van den Berg in een heel andere stijl. 
Als je de Nieuwsbrief over Siep 100 wilt ontvangen, mail dan naar simondeinum@hetnet.nl.
Het is een prachtige Nieuwsbrief!


zondag 6 januari 2013

Een leuk vooruitzicht



Op de Nieuwjaarsreceptie van de Vrienden van het Groninger Museum is met voorzitter Gineke van Baak afgesproken dat we een lezing gaan organiseren over de wandschildering voor de Vrienden. Dat doen we dan voor het schilderij in de aula. Daar zien we naar uit, want veel Groningers weten (nog) niet van deze 'Verborgen Kunstschat'! Bekendheid kan helpen. Er is over Lucebert, zijn werk, dit werk veel te vertellen! De bijeenkomst vond plaats in het prachtige Coop Himmelb(l)au Paviljoen van het Museum en de nieuwe directeur, Andreas Blühm, hield een onderhoudende, heldere en mooie toespraak. Hij wekt vertrouwen met zijn realistische aanpak! Zo hoorden we dat we eindelijk de weg zullen kunnen vinden in het Museum dank zij bewegwijzering die gedaan wordt door de man die Schiphol bewegwijzerd heeft! (Grappig, toch..)

Nieuwsgierig??



We starten dit jaar met 2000 € in kas voor de restauratie. Nog lang niet genoeg, maar we gaan ons binnenkort aan diverse fondsen presenteren. Daarvoor heb je een folder, een filmpje, een goed verhaal en een begroting nodig. Dat moet allemaal geaccordeerd worden door de verschillende partijen. Dat kost tijd. Ook moet alles wat gedrukt, verstuurd, vormgegeven wordt, betaald of vrijwillig gedaan worden. De molens malen langzaam, maar ze blijven malen! Als de vaart er inschiet, zetten we zo'n leuk gadget hier neer, dat de stand van zaken bijhoudt. Nu zou dat nog een beetje saai zijn.
Terwijl Lucebert zo heel erg ONSAAI is!

zaterdag 5 januari 2013

Het laatste Avondmaal op een Openbare School???



Ja, daar lijkt het wel op. De beeldtaal van de wandschildering is een moderne versie van vele schilderijen uit de kunstgeschiedenis waarop het Laatste Avondmaal is afgebeeld. Op de plek van Jezus staat het jazzcombo in een gele ster van licht. Dat is de inspiratie van Lucebert. De symbolen van het Laatste Avondmaal zijn te vinden: de duif (een Spaanse, vertelde Lucebert ons ooit) als beeld van de Heilige Geest, brood en wijn vertegenwoordigen lichaam en bloed. De schilder deelt zich mee in verf en beeld aan de toeschouwers. Hij laat zich zien. Zijn signatuur...staat op de wijnfles! Dat is veelzeggend! En ook grappig. Als je bij Lucebert op bezoek kwam, stond er goede wijn klaar! Zo speelt de schilder met oeroude symbolen, die zowel hun betekenis meegeven, maar ook in een niet religieuze context betekenis hebben. Want: Vrede is eten met muziek! Daarover een andere keer.