woensdag 23 november 2011

bericht aan de schoolleiding, 23/11/11

Beste Caren en Frank,

De volgende stappen zijn gezet i.v.m. het goed zorgen voor Lucebert's wandschildering.

1. We vonden dat we wat hoog moesten invliegen omdat er allerlei instanties betrokken zijn die mogelijk onverstandig zouden reageren. Daarom hebben we de burgemeester benaderd, die zich vierkant achter de plannen heeft geschaard en die bereid is een aanbevelingsbrief te schrijven i.v.m. de oprichting van een eventueel fonds. Jullie begrijpen hoe blij we zijn met onze enthousiaste burgervader! Hij heeft de wens uitgesproken om eens te komen kijken naar het schilderij op de Daltonvestiging.
2. Het kabinet van de burgemeester heeft voor ons uitgezocht hoe het nou precies zat met eigendom, beheer, aansprakelijkheid etc.
Vanochtend werd Peter door de secretaresse/coördinator spreekuur gebeld met de uitslag: het beheer, onderhoud enzo ligt allemaal bij O2G2 en we hebben de naam en het telnr van een contactpersoon gekregen. Wij gaan waarschijnlijk volgende week praten met deze meneer Bob Smit van O2G2.
3. De conservator Moderne kunst van het Groninger Museum volgt de activiteiten,het Museum heeft aandacht voor de zaak. We spraken haar op de Altinktentoonstelling.

maandag 24 oktober 2011

De wandschildering van Lucebert


Er is een verborgen kunstschat in Groningen, die alleen al door zijn omvang een belangrijk werk in het oeuvre van Lucebert is,de keizer de vijftigers, die internationaal beroemd en gewaardeerd is. In 1985 onthulden we dit unieke werk in de school aan de Melisseweg. Een filmpje daarvan staat bij de links.
Behalve het Letterkundig Museum en ik meen een bank is er in Nederland niet zo'n groot doek van Lucebert te vinden, zeker niet in het Noorden. Het is een wonder dat onze leerlingen er nooit een mes in gezet hebben, of hun eigen tag eraan toegevoegd hebben! (Dat laatste had Lucebert wel leuk gevonden.) Het is een geestig en mooi werk, met veel allusies naar oude en nieuwere kunst.

Het is in de vroege jaren '90 een keer schoongemaakt en verkeert nu in een toestand die-laat ik het optimistisch formuleren-veel beter zou kunnen zijn. Koffievlekken, een enkel kauwgumpje, hier en daar een prullenbak of tafel er tegenaan, dat is niet goed, maar het werk kan ertegen, wonder boven wonder, althans redelijk. Maar de tand des tijds knaagt behalve aan ons ook aan dit werk.Vervlakkende kleuren, haarscheurtjes in de panelen, zo’n wandschildering moet 1 keer per 10 jaar goed bekeken worden door een deskundig conservator en zonodig behandeld, zodat het goed blijft gaan met ‘Vrede is eten met muziek’.

De leraren die in 1985 zich bezig hebben gehouden met de festiviteiten rond de onthulling van de wandschildering zijn nu met pensioen, maar hebben in overleg met de schoolleiding de taak op zich genomen om te kijken of er fondsen geworven kunnen worden om het doek te laten bekijken en zo nodig taxeren. Omdat Lucebert een grote inspirator geweest is voor het poëzieonderwijs op school, wat aan de voorgaande berichten te zien is, lijkt het niet vreemd om op dit weblog (ja, het is er nog)verslag te doen van onze pogingen en de avonturen die we gaan beleven met de bedelgang langs instituties. De scholen van de Gemeente Groningen hebben geen geld. Niemand heeft tijd. Wij mogen het gaan proberen. Al die drukke types kunnen hier volgen wat we doen en wat er gebeurd is. Als we scheef gaan, kunnen zij ons corrigeren. Als iets duidelijk gemaakt moet worden, valt hier te lezen hoe het zit. Wat is er vanmorgen in het overleg tussen Frank de Leeuw, Caren Japenga, Mechtelien van Barneveld en Peter Delea aan de orde geweest?

*Mogen Peter, Mechtelien en John proberen het behoud in goede staat van de wandschildering Vrede is eten met muziek te bevorderen door het werven van fondsen waarmee eventueel onderhoud, restauratie, taxatie, verzekering bekostigd kan worden? Ja, dat mocht.
*Welke items moeten eerst aan de orde komen? De rare vraag Wie is de eigenaar? Hoort het werk tot het gebouw, omdat het destijds is aangeschaft via de 1% regeling (1% van de bouwkosten mocht aan kunst besteed worden) of is het eigendom van de gemeentelijke scholen van Groningen? In het ene geval valt het onder de Gemeente Groningen, in het andere onder O2G2 (het bestuur van de scholen). We kregen het advies om met Maria Schreur te gaan praten (vz 02g2) en via haar mogelijk met de Gemeente. Hier zien we ons eerste probleem al opdoemen: 2 organisaties en heel veel ambtenaren en heel veel overleggen en...zovoorts. Wij komen van onderaf aanvliegen en de luchtwervelingen tussen instanties kunnen de zaak danig beïnvloeden. Plan: onze burgemeester zo ver krijgen dat hij ons een richtlijn geeft en zelf ook een soort beschermheerschap van deze unieke kunstschat op zich zou willen nemen. Dan komen we van boven invliegen en dat lijkt veel beter.
*Hiernaast is het van belang wat de school (Werkman Daltonafdeling) zelf doet. Sponsorloop van leerlingen, meer bekendheid genereren omtrent dit unieke schilderij en zijn betekenis voor ouders en leerlingen en het onderwijs, meer bekendheid in de stad lijken ons ook belangrijke onderwerpen.
We zullen zien!