RedLucebert is het Roode Weeshuisfonds zeer erkentelijk voor de bijdrage aan de restauratiekosten van Vrede is eten met muziek. Hielp het fonds destijds de behoeftige wezen, nu helpt het vooral de jongeren
op school (maar ook alle andere belangstellenden), want zij krijgen De Nachtwacht van Lucebert onder kijkbereik, elke dag, en groeien dus op onder invloed van grote kunst. Dat betekent veel. Als je het schilderij hebt gezien, vergeet je het nooit meer. In eerste instantie vanwege de kleurenpracht, de geestige en gruwelijke details, de verwrongen hoofden, de verwijzing naar aardse en religieuze motieven. Leerlingen krijgen zo een standpunt mee dat fundamenteel verschilt van alle andere belangrijke 'bronnen' van vandaag (Geld, rekenen, efficiëntie ICT, etc.). Dit standpunt kan hen verbinden met het mysterieuze, het niet-cerebrale, het fascinerende. Het moet geweldig zijn zo'n schilderij in school te hebben, je kunt bijna alle begrippen uit de kunstgeschiedenis er aan en mee uitleggen. Dus: heel hartelijk bedankt, Roode Weeshuisfonds!
Dan nog een mooi gedicht, waarin het begrip 'kind' op unieke wijze omschreven wordt.
Langeweg
dit is een oude benauwde wereld
tot in mijn keel genageld
zit ik onwrikbaar in de machine
de machine die mij meemaakt
als katten in muizen
schrikken springend mijn ogen
maar de ruimte houd mij in haar hol
ik ben als een boom in een berg
……………………………………...
alleen een stippellijn stippellijn
stippellijn is kind
(Uit: Apocrief/De analfabetische naam)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten